Laugardagur 22. Ágúst 2009

Ákveðið var að hittast í Rauðanesi 1 og koma öllum í bíla til að keyra að Valbjarnarvöllum.  Í dag átti að ríða um 35 km inn að Seljalandi í Dölum.

Sumir voru komnir fyrr og búið var að koma öllum hrossum í eitt hornið á girðingunni svo að allir gátu farið og beislað sitt hross. Sum hrossin voru þó ekkert á því að láta ná sér  en þá var alltaf einhver sem bauðst til hjálpar.

Svo var ákveðið hverjir yrðu í forreið og hverjir fyrir aftan. Síðan þurfti líka að setja einhverja fyrir leiðina tilbaka þegar við byrjuðum að reka svo að hrossin myndu ekki bara renna beint heim í hagann 

Eins og alltaf í byrjun var búist við að hrossin yrðu mjög spræk í upphafi reksturs og voru forreiðarmenn búnir að búa sig undir það með góða hesta. En aldrei þessu vant voru þau bara mjög róleg  Þannig að þau lestuðu sig líka mjög fljótt.

 

Bara snilld að sjá hvað hrossin lesta sig vel.

 

 

 

Sigurjón Foreman, frúin og Helgi í forreið, Bjössi tók mynd

 

 

 

Langavatn, ja sko mig  man það bara!!!

 

Svo riðum við upp einstigi meðfram Langavatni og er bara gaman að sjá hvernig hrossin lesta sig, og sérstaklega þegar maður hugsar til þess að þetta er þeim ekki kennt heldur hafa þau þetta bara í sér

 

Næsta áning var að Torfhvalastöðum, sem er gangnakofi sveitamanna.

 

 

 

 

Halldóra fyrir utan gangnamannakofann.

 

 

 

 

Helgi, Halldóra og helvítis kallinn hann Dóri

Af hverju hann heitir það, það veit ég ekki.

 

 

 

 

Réttin sem hrossin hvíldust í á meðan við áðum.

 

 

Eftir góðan áningu og nestun var beislað aftur og lagt á. Hinn kallinn hann Jónas  ákvað að ríða með okkur síðasta áfangann að Seljalandi. Mannskapurinn náði vel saman og var mikið rætt og skrafað í rekstrinum.

Næsta áning var í fjallaskarði á milli Langavatnsdals og Laugardals þar sem allir skiptu um hross. Þar þurfti kallinn minn hann Nonni að fá lánshest sem átti að vera viðráðanlegur klár fyrir alla. Þar sem eigandinn var ekki með, en ætlaði að koma sameinast daginn eftir, voru það Helgi og helvítis kallinn hann Dóri sem vissu hver þessi klár var. Helgi fór með Nonna og benti honum á klárinn sem þeir beisluðu, ekkert mál. Svo var lagt af stað aftur og rekið niður fjallaskarðið.

Þegar við komum niður í Laugardalinn sjáum við annað stóð sem var þar fyrir. Höfðum við sem vorum á ungum hrossum dregist aðeins afturúr en í forreið voru Sigurjón og Bjössi. Þeir sem voru á eftir á sprækum hestum voru Nonni, Rakel María, Rebekka og Siggi á Seljalandi ásamt dóttur sinni.  Siggi reið fram til Sigurjóns og Bjössa og Bjössi kom tilbaka til hinna til að aðstoða, því stóðið þarna ætlaði sko að sameinast okkar. Nonni, Rakel María og Bjössi snérust í rekstrinum til að halda stóðinu í burtu. Nonni alveg alsæll með þennan barnahest sem alveg stóð fyrir sínu

Allt gekk þetta vel og komum við niður að Seljalandi og settum hrossin beint í hólf á beit.

 

 

 

Rakel María, Rakel Lilja og Gugga ( dóttir Guðrúnar og Dóra)

 

 

 

Allir voða alvarlegir þarna, eitthvað að fara gerast   Eins gott að vera viðbúinn.

 

 

 

 

Þessi var svona viðbúinn

 

 

 

Þegar búið var að koma hrossum fyrir og ath alla hófa sem þyrfti að járna næsta dag var haldið í kjötsúpu hjá Seljalandsfólkinu. Þar fékk Nonni að vita að hesturinn sem hann var á var alls ekki þessi barnahestur sem hann átti að vera á, heldur var þetta hestur sem Helgi var nýbúinn að kaupa af Dóra og átti að vera vakur. Báðir hestarnir voru móálóttir og Nonni hefði sko alveg vitað það að hann tók rangan hest!! Eftir að Helgi var búinn að benda honum á þann hest sem hann átti að fara á   Þvílíkir grínistar

Eftir matinn var stórkostleg kvöldvaka með gítarspili og söng. Svo var dansað við góða músikk. Og svo héldu allir til hvílu á skikkanlegum tíma