Riðið inn í Skorradal

17.6.2009 | 01:25

Laugardagur 6. júní.

Laugardagurinn rann upp bjartur og fagur með fuglasöng og hrossakumri

Ja, sko ef þetta hefði nú verið svona, en jú bjartur var hann og fagur, en við vöknuðum við þvílíkt bílaflaut og héldum að nú væri sko ræs og Sigurjón Foreman væri sko að reka á eftir okkur, svefnpurrkunum. En þegar allir þustu á fætur, kom í ljós að Bastían sonur Fjólu frænku var kominn út í bíl og byrjaður að ræsa mannskapinn vel á minnst, hann er tveggja ára

Við byrjuðum á að hita kaffi og borða morgunmatinn. Gaman að sjá hvað Rauðanes fjölskyldan er samrýmd og samhent. Þau voru að segja okkur frá því að sveitungarnir skildu nú ekkert í því hvað þau voru að flytja hrossin alla leið til Reykjavíkur til að sleppa þeim, þegar þau þurftu bara að opna hesthúsið og láta hrossin labba yfir veginn og út á tún!!! Gaman að þessu.

Eftir matinn tókum við saman allt dótið og settum það sem þurfti áfram, í trússbílana. Ekki þurftum við heldur að vera með gjarðir og múla núna, því nú yrði bara rekið alla leið. Við tókum saman nesti fyrir daginn og fórum svo til hrossanna. Þau voru nú farin að venjast hvort öðru og rákum við þau öll inn í rétt, beisluðum og tókum svo það hross sem við ætluðum að ríða. Þarna var fín renna sem við gátum rekið eftir til að byrja með og náðum því mesta galsanum úr hrossunum við það. Svo var bara moldargötur áfram að Kaldadals afleggjaranum.

Áning áður en haldið var áfram inn að Kaldadal. Held að þetta fell sé Ármannsfell, en er ekki viss

Svo var haldið áfram veginn alla leið að Uxahryggjum. Frábært veður og Skaldbreið skartaði sínu fegursta Vá, hvað getur verið skemmtilegra en þetta? Jú, bara allur dagurinn framundan

Soldið fyndið að ég skuli vera segja frá landamerkjum og þessháttar, því það er ekki mín sterka hlið þegar ég er komin í hnakkinn og er í ferðalagi, þá er bara að taka inn og njóta alls sem náttúran hefur að bjóða þannig að tilfinningin og hugarmyndin er það sem eftir stendur, en ekki nöfn og kennileiti.

Fjóla frænka að láta Trausta festa skeifu hjá sér

Þarna áðum við áður en við riðum inn Uxahryggi. Festum skeifur á þá sem þurftu held að það hafi verið 2 sem duttu af frá Skógarhólum. Fínt að hafa Þuru og Traust keyrandi á eftir á Slotinu, sem er nafnið á bílnum þeirra bara snilld. Bæði fundu þau skeifur og svo flíkur sem runnu af manni í hitanum Svo var hann, jahérna hér, Fjólumaður, afsakið mig nú alveg!!! Nú man ég hvað börnin heita!!! Delía, Bastían og Óliver, hættið nú alveg, ég get alls ekki munað hvað maðurinn heitir!!! Nú verður einhver að bjarga mér!!!! Svo er þetta örugglega mjög auðvelt nafn, en MINNIÐ hjá manni, maður!!! Skelfilegt.

Eftir að búið var að koma skeifum undir var hrossum og mönnum vatnað og síðan haldið áfram

Hrossin voru bara róleg og lestuðu sig strax eftir góða áningu. Nú var haldið áfram dálítið grýttan spotta og nú er ég ekki viss hvort þetta var hinn kunni Leggjabrjótur eða hvort hann kom seinna. Þið hin, sem voruð í ferðinni, megið alveg líka kommenta hér en öll komment eru líka vel þegin og gott að vita að einhver nennir að lesa rausið í manni

Svo komu fleiri moldargötur. Þarna er Vera í eftirreið með okkur Ingu Lóu.

Nú riðum við áfram á feti og hrossin fylgdust svo vel að, að tími gafst vel í spjall. Þvílík notalegt. Næsta áning var við einhvern gangnamannakofa ( nafnið ?) og þar áðum við vel og borðuðum hádegismat. Trausti og Þura á Slotinu með kaffið og nestið Bara perlur bæði tvö, væri alveg til í ættleiðingu aldrei nóg af öfum og ömmum þegar hraðinn á lífinu er að keyra allt um koll.

Gangnamannakofinn. Sigurjón Foreman, fremstur með Gretti, hans hægri hönd, að leggja honum lífsreglurnar Frá vinstri sitja við kofann: Bjössi frændi, Tryggvi Lone Ranger og Jón Væni

Eftir mat var lagt á og haldið áfram sem leið lá niður að Skorradalsvatni. Tryggvi Lone Ranger var búinn að fá sumarbústað þar og beit fyrir hrossin á eyðibýli ( man ekki nafnið). Hrossin voru í góðu standi nema Ljóskan okkar, hún var hölt. Halldóra var búin að hafa samband við Jónas pabba sinn og var hann kominn ásamt Rósu, mömmu Halldóru og með kerru til að taka við Ljóskunni og kom líka með tvo aðra hesta til að lána

Eftir að hafa tekið af hrossunum og gengið frá reiðtygjum vorum við keyrð að sumarbústaðnum. Þar komust allir fyrir í bústaðnum, nema Halldóra og Sigurjón, sem vildu vígja pallhýsið sitt Gott var að komast í sturtu og Tryggvi Lone Ranger grillaði fyrir mannskapinn. Gat fólk valið um dauðar eða lifandi lundir og bragðaðist þetta mjög vel ásamt veigum og meðlæti

Sumir brugðu sér í pottinn en aðrir sátu og skröfuðu Svo var einn sem vildi endilega fara á ball í Borgarnesi, ríðandi, og lét vita af því. Svo lagðist viðkomandi í sófann og lét líða VEL úr sér þar til næsta morgun B..... við nefnum engin nöfn hér

Eftir yndislegan dag með skemmtilegu fólki lögðust allir til hvílu, en þó með eftirsjá, vegna þess að morgundagurinn var síðasti dagur ferðarinnar

Þið verðið að afsaka að myndirnar eru ekki fleiri, en við hjónin uppgötvuðum að við höfðum gleymt að hlaða myndavélina okkar og urðum við að reyða okkur á, að fá myndir frá hinum í hópnum.